PMGT: hoe kijkt de hulpverlener ernaar?

Student:            Imke de Witt
Opleiding:         Postmasteropleiding orthopedagoog-generalist, Opleidingsinstituut PPO 
Jaar:                   2024
Cijfer:                 8

Bij psychomotorische gezinstherapie (PMGT) draait het vooral om samen doen en samen ervaren. Die aanpak lijkt goed aan te sluiten bij gezinnen met een of meerdere kinderen met LVB. Hoe kijken hulpverleners hiernaar? Wat zijn hun ervaringen gedurende en na het PMGT-traject van de gezinnen waarbij ze betrokken zijn? Gedragskundige Imke de Witt onderzocht het voor het onderdeel Evidence Based Practice van de de postmasteropleiding tot orthopedagoog-generalist.


Samenvatting

  • Wat was de aanleiding voor het onderzoek?

    Deelvraag van breder onderzoek
    Psychomotorisch therapeut-onderzoeker Inge Zomervrucht deed een breder onderzoek naar PMGT bij gezinnen met een of meerdere kinderen met LVB. Imke geeft met haar onderzoek antwoord op een van de deelvragen van dit bredere onderzoek: hoe ervaren betrokken hulpverleners de behandeling?

    Van praktijkervaringen naar begin wetenschappelijke basis
    Aanleiding voor het onderzoek was de groeiende inzet van PMGT binnen Alliade. Zowel de therapeuten als de verwijzers ervaren PMGT als positief omdat het ervarings- en gezinsgerichte leren goed lijkt aan te sluiten bij de doelgroep. Maar er zijn nauwelijks onderzoeken die deze praktijkervaringen onderbouwen. Met Inges onderzoek is een het begin gemaakt met een wetenschappelijk basis voor PMGT bij gezinnen met een (of meerdere) kind(eren) met LVB.

  • Wat waren de onderzoeksvragen?

    Hoofdvraag
    Hoe ervaren betrokken hulpverleners de behandeling van gezinnen met PMGT?

    Deelvragen

    1. Wat waren de verwachtingen van de hulpverleners met betrekking tot de PMGT-behandeling?
    2. Zijn hun verwachtingen uitgekomen?
    3. Welke veranderingen hebben de hulpverleners waargenomen met betrekking tot de interactie (conflicthantering en onderlinge relaties) binnen de gezinnen?
    4. Hoe hebben de betrokken hulpverleners en de behandelende therapeuten het contact met elkaar ervaren?
    5. Welke bevorderende en belemmerende factoren zien de hulpverleners?
  • Hoe werd het onderzoek uitgevoerd?

    Imke hield semigestructureerde interviews met twee externe verwijzers, één gezinshulpverlener, één regiebehandelaar, twee systeemtherapeuten en twee psychomotorische therapeuten.

    De resultaten heeft Imke weergegeven in een poster, die je onderaan deze pagina bij Documenten vindt.

  • Wat is de eindconclusie?

    Gezinspatronen zichtbaar, anders naar elkaar kijken
    De geïnterviewde hulpverleners ervaren de behandeling met PMGT over het algemeen als positief. Ze benoemen vooral dat de gezinspatronen in korte tijd helder worden. Daarnaast geven ze aan dat de gezinnen in de zaal en soms ook thuis meer rust ervaren. Verder laten ze weten dat de gezinnen de behandeling vaak gezellig en positief vinden. De gezinsleden hebben weer samen plezier, waardoor ze ook weer anders naar elkaar kijken. Daarnaast geven de hulpverleners aan dat ouders in de PMGT-sessies de regie leren pakken, waardoor de kinderen beter naar hen luisteren.

    Lastig: transfer van zaal naar huis
    Alle geïnterviewden benoemen dat de transfer van de PMGT-zaal naar de thuissituatie lastig is: het lukt gezinnen vaak niet om wat ze tijdens de behandeling hebben gedaan thuis ook te (blijven) doen.

  • Wat is de meerwaarde van dit onderzoek voor de cliënt, verwant en zorgmedewerker?
    • Het onderzoek geeft inzicht of PMGT een passende behandeling is voor gezinnen met een of meerdere kinderen met LVB.
    • Door de aanbevelingen die uit het onderzoek voortkomen, kunnen de resultaten van de behandeling met PMGT worden verbeterd.
  • Welke aanbevelingen zijn er voor de praktijk?

    Betere transfer van zaal naar huis
    Uit het onderzoek blijkt dat de transfer vanuit de zaal naar huis lastig is: gezinnen vinden het moeilijk om wat ze bij de PMGT hebben geleerd in de thuissituatie toe te (blijven) passen. Het is wenselijk om dit verder te onderzoeken en handvatten te formuleren die de transfer kunnen bevorderen. Voorbeelden die uit het onderzoek kwamen: de gezinshulpverlener bij de behandeling betrekken en de transfer vaker duidelijk benoemen.

    Realistische verwachtingen
    Uit het onderzoek blijkt ook dat de samenwerking tussen de medewerkers van de poli als positief wordt ervaren terwijl de andere hulpverleners van het gezin graag meer betrokken willen worden. Dit lijkt voort te komen uit hun verwachtingen over de behandeling. De aanbeveling is dan ook om met hen te bespreken welke resultaten ze van de PMGT mogen verwachten.


Documenten

Hoofdgebied
Jeugdzorg
Onderzoekslijn(en)
Passende zorg, LVB
  • Delen