‘Nee, het is wel mijn eerste interview! Ik heb ook meegewerkt aan de Grote Methodiekengids. Maar nu was ik de kartrekker, en daardoor voelde ik me meer verantwoordelijk voor dit project.’

‘Eigenlijk begon dit onderzoek twee jaar geleden heel klein. We waren van plan om een korte intelligentietest te vertalen in het Nederlands zodat we die in konden gaan gebruiken. Helaas kwamen we er niet uit met de uitgever. Dus rees de vraag welke andere instrumenten op de Nederlandstalige markt geschikt (en vertaald) waren. Al onderzoekende werd het onderwerp groter dan gedacht. In ieder geval te groot voor een artikel.’

‘Het projectteam heeft in de literatuur gezocht naar bestaande Nederlandstalige instrumenten voor het screenen en diagnosticeren van intellectueel en adaptief functioneren (de sociale zelfredzaamheid) bij mensen met een verstandelijke beperking. Van alle instrumenten hebben we de eigenschappen in beeld gebracht en bij welke doelgroepen ze zijn onderzocht. Tot slot hebben we uitgezocht voor welke doelgroep de instrumenten het beste gebruikt kunnen worden.’

‘De informatie of een instrument geschikt is om te gebruiken bij een bepaalde doelgroep of cliënt, staat meestal in de handleiding. En die zijn niet vrij (gratis) toegankelijk. Dat betekent dat als je als gedragskundige instrumenten wilt vergelijken, je alle handleidingen van alle instrumenten zou moet kopen, en daarna nog moet vergelijken. Alleen al het vinden van alle 29 instrumenten kost aardig wat tijd. Dus dat hebben wij allemaal gedaan.

Daarnaast hebben we per doelgroep een keuzewijzer gemaakt, zodat zorgmedewerkers de instrumenten makkelijk met elkaar kunnen vergelijken.’

‘Nee, we hebben geen waarde toegekend aan de verschillende instrumenten. Het gaat niet om de beste, maar om de meest passende. Daarbij bepaal je als gedragskundige onder andere of het instrument gevalideerd is voor de doelgroep en de kalenderleeftijd, maar je weegt ook mee of het instrument rekening houdt met bijvoorbeeld een visusbeperking. De rol van de zorgprofessional blijft dus heel belangrijk.’

‘Ik ben blij dat we een boek hebben gemaakt waarmee deze informatie nu voor iedereen toegankelijk is. Hopelijk zijn gedragskundigen, psychodiagnostisch medewerkers en andere zorgprofessionals er ook blij mee. En het was fijn om hier samen met mijn collega’s van PWO aan te werken. Dus wie weet….’